Ο Άγγελος Φερούς, ζυθοποιός και συνιδιοκτήτης της Zυθοποιίας Μυκόνου, επέλεξε έξι μπύρες που θα είχε στο ψυγείο του αν ήταν άδειο από τις μπύρες που ζυμώνει. Η επιρροή του από την πορεία του σε Μεγάλη Βρετανία και Αργεντινή είναι φανερή. Δεν θα μπορούσε άλλωστε ένας ενθουσιώδης εικοσιοκτάχρονος νέος όπως ο Άγγελος να μην δοκιμάζει συνεχώς καινούργιες γεύσεις, οι οποίες και αποτελούν αρκετές φορές μια νέα πρόκληση για τους δικούς του άμβυκες.
Black Betty
Μέχρι στιγμής, πρόκειται για την αγαπημένη μου μαύρη IPA, από το αγαπημένο μου ζυθοποιείο στην Γηραιά Αλβιώνα. Οι διαστάσεις είναι βαθιές με το άρωμα κόκκινων φρούτων όπως το δαμάσκηνο και τα μούρα να παντρεύονται τέλεια με το σοκολατένιο άρωμα των καβουρδισμένων βυνών. Ακολουθεί μια nuclear βοτανική πικράδα (όντας μια αληθινή ΙPA άλλωστε) και σβήνει ήρεμα σε αλμυρή καραμέλα. Αυτή η μπύρα είναι το αγαπημένο μου παιδί της Beavertown, μιας ζυθοποιίας που έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι μπορεί να δημιουργήσει εκπληκτικές μπύρες με ένα φοβερά καινοτόμο artwork και όλος αυτός ο θρίαμβος να χωρέσει σε ένα αλουμινένιο κουτάκι. Όταν κρατάω στα χέρια μου ένα κουτάκι της Beavertown, έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μία χαίρομαι απίστευτα που σε μερικά δευτερόλεπτα θα γευτώ ένα στολίδι που θα με ταξιδέψει αλλά απ’ την άλλη συνειδητοποιώ ότι μια σημαντική μερίδα των Ελλήνων καταναλωτών θα χαρακτήριζαν το συγκεκριμένο έργο τέχνης, βιομηχανικό και φτηνό επειδή ο καλλιτέχνης το συσκεύασε σε αλουμινένιο κουτάκι. Ελπίζω όλοι εμείς που δραστηριοποιούμαστε γύρω από την μπύρα στην Ελλάδα, να καταφέρουμε να αλλάξουμε πολλά στερεότυπα για τα περί ζύθου.
Nanny State
Ποιος είπε ότι επειδή δεν θέλω να πιω αλκοόλ δεν μπορώ να απολαύσω μια ισορροπημένη mini-IPA από οχτώ διαφορετικές βύνες, πέντε λυκίσκους και όλα αυτά με 0,5% αλκοόλ. Πιστεύω ότι πίσω από το συγκεκριμένο προϊόν φαίνεται ο επαναστατικός τρόπος σκέψης της Σκωτσέζικης BrewDog έναντι των αντίστοιχων άγευστων Alcohol-free προϊόντων των μεγαλοζυθοποιείων. Οι ζυθοποιοί της BrewDog δημιούργησαν ένα γευστικότατο και καινοτόμο προϊόν το οποίο κατάφεραν να τοποθετήσουν σε μια φαινομενικά μικρή αγορά η οποία αποδείχτηκε πολύ μεγαλύτερη ακόμη και από τις προσδοκίες των ίδιων. Η υλοποίηση τέτοιων καινοτόμων ιδεών από την BrewDog, οδήγησε στην κατάκτηση μιας μεγάλης μερίδας του κοινού που δεν θέλει (ή δεν μπορεί) να πιει αλκοόλ όταν όλοι οι άλλοι ζυθοποιοί την αγνοούσαν. Ευτυχώς για όλους εμάς τους μικροζυθοποιούς, η επανάσταση στην μπύρα δεν θα κριθεί μόνο από τις ακραίες ποσότητες λυκίσκου που χρησιμοποιούμε αλλά και από την ικανότητα να δούμε εκεί που οι άλλοι απλά κοιτούν.
Uncle Jam
Πιστεύω ότι είναι ίσως οι πιο ταλαντούχοι «ήμι-επαγγελματίες» ζυθοποιοί στην εγχώρια μπυροσκηνή. Μέσα από την δουλεία τους φαίνεται ότι κάθε επιλογή από πλευράς ζυθοποίησης έχει ζυγιαστεί προσεκτικά με πραγματικό επιστημονικό υπόβαθρο και έχει σχεδιαστεί ώστε να προσφέρει μια διαδρομή γεμάτη αρώματα και γεύσεις. Η συγκεκριμένη IPA ήταν για μένα αυτή που ξεχώρισε, δεδομένου ότι είναι η πιο «τροπική» από οποιαδήποτε άλλη Ελληνική ΙPA. Με ήπια πικράδα και πλούσια γεύση δημιούργησαν μια φανταστική ιστορία στα 7,2% αλκοόλ που μπορείς να πεις άνετα σε οποιοδήποτε occasion.
Saison Lemongrass
Η πρώτη μπύρα που με μύησε στον αχανή κόσμο των Saison έτυχε να είναι μια ξινή Grissette, δηλαδή μια πιο funky εκδοχή των κλασσικών σιταρένιων Saison. Είχα την τύχη να την δοκιμάσω από την δεξαμενή ωρίμανσης της Partizan Brewing μιας νάνο ζυθοποιίας, με ένα γοητευτικό artwork που βρίσκεται στο Bermondsey του Λονδίνου. Μια συνοικία που δικαίως ονομάζεται το London Beer Mile μιας και έχει δέκα ζυθοποιεία σε 1 μόλις μίλι (1.7 km). Με εξέπληξε πόσο δροσιστική και απαλή ήταν η συγκεκριμένη Saison παρότι είχαν χρησιμοποιήσει αρκετό λεμονόχορτο και η μπύρα είχε προ-ζυμωθεί για 10 ώρες με την χρήση γαλακτοβάκιλλων πριν η τελική μαγιά μπύρας την προσγειώσει στα 3,9% abv.
Gunnamatta
Ο Νεοζηλανδός gypsy brewer Stu McKinley των Yeastie boys δημιούργησε αυτή την φαινομενικά παράξενη συνταγή μιας IPA που εκτός της γενναίας ποσότητας των νεοζηλανδικών λυκίσκων Motueka και Pacifica, ωριμάζει σε φρέσκα φύλλα τσαγιού Earl Grey. Η ισορροπία αυτής της παραγωγής δεν κρύβεται μόνο στην προσεκτική παντρειά των αρωμάτων από τους περιζήτητους λυκίσκους με το φρουτώδες άρωμα του Earl Grey. Η ευφυΐα της συγκεκριμένης συνταγής κρύβεται στην πικράδα η οποία δημιουργήθηκε από τις τανίνες του συγκεκριμένου μαύρου τσαγιού και την χειρουργική προσθήκη των συγκεκριμένων λυκίσκων. Για μένα αυτή η μπύρα είναι μια αυθεντική διαφοροποίηση στον πικρό ωκεανό των IPA.
Robust Porter
Από τις πρώτες ελληνικές «μαύρες» από έναν πολύ ικανό ζυθοποιό που ζυγίζει τις συνταγές με επιστημονικό υπόβαθρο και δεν φοβάται να τολμήσει. Μόλις αφήσεις τον πλούσιο καφετί αφρό της να κάτσει, θα βρεις καπνιστές νότες καφέ. Στο στόμα έχει έντονη γλυκόριζα, σοκολάτα με μια αρκετά ξηρή επίνευση που την κάνει ένα εξαίσιο συνοδευτικού φαγητού. Η επαφή μου με τη συγκεκριμένη μπύρα εξελίχθηκε όταν πλέον αποτελούσε την go-to μαύρη επιλογή μου, εποχές που στην Ελλάδα η έννοια της μαύρης μπύρας ήταν άγνωστη. Η Robust Porter της Χίου από την πρώτη της βρασιά μέχρι σήμερα δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από καμία βορειοευρωπαϊκή Porter.
