Δυστυχώς ακόμα και σήμερα πολλοί δεν έχουν ξεκαθαρίσει τη διαφορά μεταξύ μπύρας και μηλίτη. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιπτώσεις που θεωρούν τον μηλίτη μία μπύρα από μήλα ή συμπεριφέρονται σε αυτά τα δυο αλκοολούχα προϊόντα ζύμωσης με τον ίδιο τρόπο.
Ας πάρουμε ορισμένα δεδομένα. Ο μηλίτης –ελληνική μετάφραση της λέξης cider, πολύ λάθος κατά την άποψή μου– είναι προϊόν από μήλα. Παραδοσιακά δεν έχει ούτε βύνες, ούτε λυκίσκους ούτε άλλα αρωματικά όπως φλούδες πορτοκαλιού, κόλιανδρο ή και σοκολάτα που συναντούμε σε διάφορα στυλ μπύρας. Μπορούμε να συναντήσουμε όμως μηλίτες κυρίως με την προσθήκη φρούτων –και εδώ ίσως είναι ένα σημείο που προκαλείται σύγχυση– όπως και τα τελευταία χρόνια μηλίτες με την προσθήκη λυκίσκου. Οι τελευταίοι δεν διατίθενται στην Ελλάδα και την Κύπρο, οπότε σύγχυση δεν υπάρχει εξαιτίας αυτής της τάσης.
Το κρασί, η μπύρα και ο μηλίτης είναι και τα τρία προϊόντα ζύμωσης. Δεν έχουμε απόσταξη, το πρώτο όμως το έχουμε 100% ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ένα ξεχωριστό προϊόν. Δεν συναντούμε σε καταλόγους ή ράφια μια επικεφαλίδα ή κατηγορία «ΜΠΥΡΕΣ» και σε αυτή να υπάρχουν κρασιά ή το ανάποδο. Κι όμως στην κατηγορία μπύρα συναντούμε πολύ συχνά, ετικέτες από μηλίτες. Η ερώτηση είναι, γιατί; Οι απαντήσεις είναι ή η άγνοια ή η βόλεψη.
Μπορεί η άγνοια να συγχωρείται, η βόλεψη όμως όχι. Κάθε επιχείρηση που αυτοπροβάλλει την εξειδίκευση και τις γνώσεις της, δεν πρέπει να συμβιβάζεται σε τίποτα, ειδικά όταν αυτό αφορά από δυο ως πέντε γραμμές σε μια λίστα ή αντίστοιχες σελίδες στο e-shop.
Βρείτε εδώ τη συνταγή για την Cider Sangria © Shutterstock
Λάθη γίνονται στο σερβίρισμα και των δυο ποτών. Αναφερόμαστε σε δυο αλκοολούχα προϊόντα ζύμωσης που φέρουν αναψυκτικό χαρακτήρα. Οποιοδήποτε όμως προϊόν το οποίο προσφέρει πολυπλοκότητα στα αρώματα και τις γεύσεις του και διακρίνεται με αυτό τον τρόπο έναντι του ανταγωνισμού, παγώνοντας το, προσφέροντας το σε ποτήρι από την κατάψυξη ή και με πάγο, αυτόματα χάνει όλα αυτά τα πλεονεκτήματα. Ο πάγος είναι ο στυγνός δολοφόνος αυτών! Συστήνω λοιπόν σερβίρισμα σε ποτήρι σε θερμοκρασία δωματίου, δίχως πάγο, στην ιδανική θερμοκρασία και συντήρηση σε ψυγείο, όχι σε κατάψυξη. Δοκιμάστε επίσης να εντάξετε το μηλίτη ως ένα από τα συστατικά σας σε cocktails.
Ας σταθούμε και στη μετάφραση της λέξης cider. Ο μηλίτης είναι ένα προϊόν από μήλο. Υπάρχουν λοιπόν μηλίτες με φρούτα όπως φράουλα, δηλαδή strawberry cider, όπως και με διάφορα άλλα στοιχεία που δημιουργούν πολυπλοκότητα και βοηθούν να ξεφύγει ένας μηλίτης από την συνήθη γεύση του. Σε αυτή την κατηγορία δεν εντάσσεται το perry, το οποίο στα ελληνικά είναι απιδίτης! Δεν υπάρχει απιδίτης με μήλα ούτε μηλίτης από αχλάδια ή αχλαδίτης! Υπάρχουν οι κύριες παραγωγές με προσθήκες από άλλα αρωματικά και φρούτα.
Αναπτύσσοντας όλα τα παραπάνω καταλήγουμε ότι η μπύρα και ο μηλίτης έχουν ως κοινό στοιχείο τη ζύμωση και ότι υστερούν σε σεβασμό στο σερβίρισμα και την αποθήκευση συγκρινόμενα με την ευλάβεια που μας καταβάλει όταν έχουμε στα χέρια μας ένα κρασί. Η διαφορά μεταξύ μπύρας και μηλίτη δεν είναι μόνο μία, το ότι η μπύρα δεν παράγεται από μήλα και ο μηλίτης δεν παράγεται από δημητριακά. Αυτή είναι μια από τις κύριες. Η άλλη είναι ο τρόπος παραγωγής, αφού χρειαζόμαστε μήλα πλούσια σε χυμούς, τα οποία πολτοποιούνται για να αποκτήσουμε την πρώτη ύλη. Για την μπύρα αναζητούμε βύνη δημητριακών που προφανώς δεν έχει χυμούς οπότε προχωράμε σε βρασμό. Μία ακόμη σημαντική διαφορά είναι ο λυκίσκος. Με εξαίρεση περιορισμένες παραγωγές, οι εμπορικοί μηλίτες σε όλο τον κόσμο δεν έχουν γραμμάριο λυκίσκου. Τέλος οι μηλίτες δεν διακρίνονται όπως οι μπύρες σε αφροζύμωτες και βυθοζύμωτες, εδώ μοιάζουν με το κρασί.
Στην προσπάθεια ανάπτυξης του μηλίτη και τη διαφοροποίηση του από το κρασί, συμμετοχή οφείλουν να έχουν όλοι. Από τις εταιρείες εισαγωγής και διακίνησης, τα τελικά σημεία, τους καταναλωτές και όσους σχετίζονται με την εστίαση. Όσος κόπος καταβάλλεται για την ανάπτυξη της μπύρας και την περαιτέρω ανάπτυξη του κρασιού, χρειάζεται και για την ορθή διάθεση και ανάπτυξη του μηλίτη, για να ξεκαθαρίσει και η διαφορά μεταξύ μπύρας και μηλίτη. Στην Κύπρο παράγουν ήδη τον πρώτο μηλίτη τους. Η Μηλίτσα είναι ένα brand που εντάσσεται στο κομμάτι του craft και παλεύουν για την σωστή ανάπτυξη τόσο της κατηγορίας όσο και του προϊόντος τους, καθώς θεωρούν –ορθά κατά την άποψη μου– ότι αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Από την άλλη ακόμα περιμένουμε την πρώτη παραγωγή ελληνικού μηλίτη, γιατί στη Ελλάδα όλα χρειάζονται χρόνο και όλα είναι πιο εύκολα από τη στιγμή που κάποιος θα τολμήσει να κάνει την αρχή, όπως και στη μικροζυθοποιία.
