Τα Μεσόγεια είναι γνωστά για τους οίνους της. Κάθε φορά που κατευθυνόμαστε προς το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, γύρω μας απλώνονται αμπελώνες και αν υπάρχει διάθεση μπορούμε να ανακαλύψουμε πολλά όμορφα και ενδιαφέροντα σημεία. Ένα από αυτά είναι το Μουσείο Οίνου στην Παλλήνη. Οι «Αμπελώνες Μάρκου» έχουν έναν ιδιαίτερο χώρο τον οποίο επισκεφτήκαμε και απολαύσαμε τον ήλιο, τους οίνους και την παρέα του Βασίλη.
Κοντά στην έξοδο 16 της Αττικής Οδού, η οικογένεια Μάρκου επένδυσε στην δημιουργία ενός χώρου ο οποίος δεν είναι μακριά από το κέντρο της πρωτεύουσας, αλλά σε κάνει να νιώθεις μακριά από αυτή. Ένα πετρόχτιστο κτίριο το οποίο παραπέμπει σε άλλες εποχές, δίπλα σε ιδιόκτητο αμπελώνα και με τον ελαιώνα να υποδέχεται τον επισκέπτη. Ο χώρος, με μεγάλο κήπο, διατίθεται τις θερμές μέρες για εκδηλώσεις, ενώ τις πιο κρύες διατίθεται ο εσωτερικός, στο πλαίσιο εταιρικών και κοινωνικών εκδηλώσεων. Το Μουσείο Οίνου αποτελεί τον χώρο διαμάντι της οικογένειας Μάρκου.
Εκπαίδευση στο Μουσείο Οίνου
Στο Μουσείο Οίνου πραγματοποιούνται πολλές δράσεις και εκδηλώσεις που φιλοξενεί, διοργανώνει ή συνδιοργανώνει το οινοποιείο, όπως τα εκπαιδευτικά προγράμματα. «Το πρόγραμμα Μικροί Αγρότες εν Δράσει φέρνει τα παιδιά σε άμεση επαφή με τη φύση και την αγροτική διαδικασία. Τα παιδιά μαζεύουν ελιές και πατάνε σταφύλια, ζυμώνουν το δικό τους ελιόψωμο, φτιάχνουν μουστοκούλουρα και γνωρίζουν τη μυθολογία μέσα από αφηγήσεις και τη θεατρική δραματοποίηση. Στο τέλος, έχουν μάθει πολλά και χρήσιμα πράγματα για το βίωμα της αγροτικής ζωής, αλλά και τον μόχθο και τα οφέλη που συνεπάγεται» μας αναφέρει ο Βασίλης Μάρκου, οικοδεσπότης μας και ένας εκ των μελών της οικογένειας που απασχολούνται στην επιχείρηση.
Ένα ακόμα πρόγραμμα είναι η Μουσιακή Αγωγή. «Στόχος είναι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης των παιδιών και η εξοικείωσή τους με την πολιτιστική κληρονομιά, μέσω της παρατήρησης εργαλείων και μηχανών οινοποιίας, ελαιουργίας και οικιακού εξοπλισμού που χρονολογούνται από τα τέλη του 17ου αιώνα έως και τον 20ο αιώνα. Εκθέματα τα οποία συνέλλεξαν η οικογένεια και προσέφεραν πολλοί φίλοι και παλιά μέλη του οινοποιείου. Φωτογραφίες από την αρχή του περασμένου αιώνα με τον παππού, τον πατέρα και τον θείο μου είναι διαθέσιμες στο μουσείο» μας εξηγεί ο Βασίλης και ειδικά στο σημείο που αναφέρεται στην οικογένεια του το πρόσωπό του λάμπει. Αν και δεν ήταν «θερμός» να ασχοληθεί στην αρχή παρόλο που βοηθούσε κατά την παιδική του ηλικία, επέλεξε αργότερα να εμπλακεί και σήμερα το απολαμβάνει. Η κουβέντα ξεκίνησε να έχει περισσότερο φιλική χροιά όταν σταθήκαμε για αρκετή ώρα μπροστά από τις φωτογραφίες, δεξιά στην είσοδο του μουσείου οίνου. Την ξενάγηση στο μουσείο, το οποίο είναι μικρό, αλλά γεμάτο εμπειρίες ακολούθησε η γευστική δοκιμή οίνων τους.
Γευστικές δοκιμές και οινογνωσία
Στην πέργκολα, δίπλα στον καταπράσινο από το γκαζόν κήπο και την ωραία γέφυρα που ενώνει τους δυο ακάλυπτους χώρους, δίπλα από τις εντυπωσιακές καμάρες, δοκιμάσαμε μια σειρά από ετικέτες. Ξεκινήσαμε με το Κλέφτες του 2022 και Σαββατιανό 2022, συνεχίσαμε με το Phenomeno Savatiano Varelli του 2020 και κλείσαμε με το «εμείς», ενώ ενδιάμεσα ο Βασίλης έφερε και το Εuphoria, ένα ροζέ ξηρό από 60% Αγιωργίτικο, 35% Syrah και 5% Ασύρτικο. Η υπηρεσία της οινογνωσίας διατίθεται διαδικτυακά και όσοι επιθυμείτε μπορείτε να γνωρίσετε τις ετικέτες και τον χώρο μετά από ορισμένα κλικ στο site του Οινοποιείου Μάρκου.
Ο Βασίλης για κάθε ετικέτα που δοκιμάζαμε δεν έκανε απλά την περιγραφή ενός marketeer, κάθε φορά λυνόταν και περισσότερο. Στην κουβέντα μας κατάφερα να του αποσπάσω την εκδήλωση ενδιαφέροντος του για τον ζύθο, αφού φρόντιζα να του αντιπαραβάλλω -όσο πιο ευγενικά και διακριτικά- την δυναμική του ζύθου στο food-pairing. Τον Βασίλη τον γνώρισα εκείνη την ημέρα προσωπικά. Ένιωσα όμως ότι ήμασταν φίλοι από παλιά. Σίγουρα ο οίνος βοηθά να έρθουμε κοντά και για μένα το Οινοποιείο Μάρκου μου επιβεβαίωσε ότι η νέα γενιά έχει αυτό που χρειάζεται για να γίνουν ακόμα πιο γνωστά οι ελληνικές ετικέτες και συγκεκριμένα οι οίνοι των Μεσογείων. Δε σας ανέφερα ότι τα αμπέλια στα Μεσόγεια με συντρόφευαν πολλά χρόνια κατά τη μαθητική μου περίοδο, με αναμνήσεις τρύγου κάθε Σεπτέμβριο χαζεύοντας από το παράθυρο της τάξης. Τώρα οι αναμνήσεις μεταφέρονται από το ποτήρι στη γεύση, μια ακόμη εμπειρία στην περιοχή.
