fbpx

περιοδικό για ζύθο, απόσταγμα & μπαρ 

περιοδικό για ζύθο, απόσταγμα & μπαρ 

Οι Wheats στη λίστα μας

από Νικολά Ραδίσης
2,8K προβολές

Οι Weissbier ή Wheat beers έχουν ενταχθεί στο portfolio των περισσότερων εταιρειών για πολλούς λόγους. Άλλες το κοιτούν από την εμπορική πλευρά, άλλες από την «καλλιτεχνική». Η παραγωγή μιας σωστής μπύρας από σιτάρι δεν είναι μόνο το τελικό αποτέλεσμα, είναι και η διαδικασία και το ποσοστό επιτυχίας κρίνεται στο σύνολο: ζυθοβραστήριο-αγορά. Οι Έλληνες αντιμετωπίζουν με θετικό τρόπο τις μπύρες από σιτάρι. Οι επιχειρήσεις τις προωθούν σωστά στη λίστα τους;

Σιτάρι, ένα δημητριακό που χρησιμοποιείται στην μπύρα από τα μεσαιωνικά χρόνια. Όταν όμως αναφερόμαστε στο σιτάρι οι πρώτες μπύρες που μας έρχονται στο μυαλό είναι οι γερμανικές Weiss. Σίγουρα είναι το πιο αντιπροσωπευτικό στυλ και το πιο δημοφιλές. Ακολουθούν οι βελγικές Wit και οι γαλλικές Blanche. Όλες όμως σημαίνουν λευκό, εξαιτίας της θολής τους εμφάνισης. Με μια μεγάλη παλέτα χρωμάτων από λευκό ως και πορτοκαλί στα ποτήρια μας οι μπύρες με σιτάρι, μπερδεύουν. Αυτό γιατί αν θελήσουμε να εξηγήσουμε το Weiss-Λευκό σε μια Paulaner Hefe Weizen θα δούμε ότι με την αυστηρή έννοια του χρώματος αυτό δεν ισχύει. Άρα «λευκή μπύρα» είναι άτοπο για αυτές αν θέλουμε να μεταφράσουμε την ορολογία. Σωστότερο λοιπόν θα ήταν να δεχθούμε τη γερμανική λέξη Weizen που σημαίνει σιτάρι. Έχουμε συνηθίσει να τις αποκαλούμε Weiss, αλλά σωστότερα τεχνικά θα ήταν το Weizenbier. Άρα μπύρες από σιτάρι ή με μια λέξη σιταρόμπυρα.

Προσωπικά δεν μου ακούγεται εύηχο το σιταρόμπυρα ή σταρόμπυρα (από τη λέξη στάρι και όχι σταρ/star). Προτιμώ λοιπόν, το Weizenbier ή Weissbier, ειδικά όσο αφορά τις γερμανικές και εκείνες που βασίζονται στη γερμανική παράδοση. Σύμφωνα με τη γερμανική νομοθεσία, για να θεωρείται μια μπύρα Weizen οφείλει να έχει περιεκτικότητα το λιγότερο 50% βύνη σιταριού, αν και υπάρχουν μπύρες που φτάνουν το 70% και 80%. Η υπόλοιπη ποσότητα συμπληρώνεται από ξανθές βύνες (κυρίως Pilsner Malt). Οι βελγικές, γαλλικές και ολλανδικές Wit ή Blanche είναι σαφέστατα πιο λευκές, όπως ανέφερα προηγουμένως, οπότε εδώ θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε μια ετικέτα όπως η Hoegaarden σαν «Λευκή Βελγίου» εκ του Belgian Wit. Και πάλι όμως, είναι πως το νιώθουμε, φιλελεύθερα ή όχι; Η νέα παγκόσμια τάση έχει μια πιο χαλαρή στάση απέναντι σε αυτές τις έννοιες. Μπορεί να οφείλεται στο χαρακτήρα ενός ζυθοποιού ή μιας εταιρείας, μπορεί και στο marketing της. Αν ξεκινήσει τότε κάποιος ή κάποιοι θα ακολουθήσουν, οπότε η κατάσταση περνά από τη μια χώρα στην άλλη.

Εξαιρετικά παραδείγματα ελληνικών μπυρών με σιτάρι είναι οι Voreia Wit, ΑΛΗ Weiss, Vergina Weiss, Septem Wheat IPA και η νεότερη όλων Notos Weiss. Στις βελγικές μπύρες Wit προστίθενται διάφορα μπαχαρικά, μυρωδικά και άλλα αρωματικά. Άλλωστε η νομοθεσία σε όλο τον κόσμο δεν είναι τόσο αυστηρή όπως στη Βαυαρία όσο αφορά την παραγωγή της Weizenbier. Εκεί απαγορεύεται οποιαδήποτε προσθήκη, βέβαια αρκετοί μικρζυθοποιοί έχουν αρχίσει να «παραβαίνουν» αυτές τις κατευθύνσεις του νόμου και παράγουν εξαιρετικές μπύρες όπως οι γείτονες τους. Στην Ελλάδα η Μικροζυθοποιία Χίου παρουσίασε μπύρα με προσθήκη μαστίχας. Η αλήθεια είναι ότι άργησε λίγο όσο αφορά τη χρήση της μαστίχας. Το ΑΘΗΝΕΟ είχε παρουσιάσει στο παρελθόν μια μπύρα με μαστίχα, όχι όμως Weiss ή Wit. Η Voreia Wit είναι μια εξαιρετική μπύρα που παράγεται στις Σέρρες και αυτή τη στιγμή είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα Belgian Wit παράγεται στη χώρα μας. Ανάλογα την ετικέτα που δείχνετε προτίμηση από Γερμανία, μπορείτε να διαλέξετε μια εκ των ΑΛΗ Weiss, Notos Weiss και την παλαιότερη όλων Vergina Weiss. Στη χώρα μας η παραγωγή Weiss είναι φαινόμενο των τελευταίων 5-6 ετών, με αρκετές μικροζυθοποιίες να παράγουν μπύρες του συγκεκριμένου στυλ, με αρκετές από αυτές να είναι δυσεύρετες ή να μην ικανοποιούν τα standards μιας Weizenbier. Μπορεί να φταίει και το νομικό πλαίσιο που τις ορίζει λάθος. Στις μεγάλες της χώρας μας η παραγωγή ΑΛΦΑ Weiss και ΦΙΞ Weiss (πρώην Royale) αποτελεί μια συμπληρωματική ετικέτα του portfolio τους. Ανάλογα την εποχή και φυσικά τον χαρακτήρα και την εμπειρία εκείνου που τις δοκιμάζει, θα έχουμε είτε μια υποκειμενική είτε μια αντικειμενική κριτική. Αν δεν μπορείτε στο χώρο σας να έχετε μια μεγάλη γκάμα μπυρών ή θέλετε να ξεκινήσετε με ένα προϊόν που δεν είναι εισαγωγής ή έχετε συνεργασία με μια εκ των μεγάλων ζυθοποιείων, τολμήστε να έχετε μια Weiss στον κατάλογο σας. Δεν χρειάζεται να είστε μπυραρία για να έχετε Weizenbier. Γευστικά ταιριάζουν άλλωστε και με πολλά από τα ελληνικά πιάτα.

Να σταθώ όμως και ένα λεπτό στις μπύρες με σιτάρι που είναι σκούρες, πολλές φορές αποκαλούνται και μαύρες. Είναι σιταρόμπυρες με μαύρο χρώμα, όχι γιατί έχουν μαύρο σιτάρι ή μαύρο τεχνητό χρώμα. Οι βύνες ανάλογα το βαθμό καβουρδίσματος σκουραίνουν το προϊόν μετά από το επιθυμητό blend από τον ζυθοποιό. Είναι πιο γλυκές από τις Dark Lager, κάποιες φορές στο χρώμα τείνουν να θυμίζουν Porter. Τόσο σκούρες. Προσοχή όμως. Άλλο Dark Lager με σιτάρι, όπως η Volkan και άλλον Dunkel Weiss. Διαφορετική περιεκτικότητα σε σιτάρι. Στην πρώτη συμπληρωματικό και ελάχιστο σε σχέση με τη δεύτερη βασικό και σε ποσότητα.

Τέλος υπάρχουν και οι πιο δυνατές, oι Weizenbock, καθαρόαιμο γερμανικό στυλ. Περισσότερο αλκοόλ, κυρίως σκουρόξανθες, ιδανικές για χειμώνα. Οι Γερμανοί, Αυστριακοί και Ελβετοί το καλοκαίρι απολαμβάνουν μια κλασική ξανθιά, φθινόπωρο μια σκούρα και χειμώνα μια Weizenbock όπως οποιαδήποτε Bock.

Πως τις αναφέρουμε όμως στον κατάλογο;

Έχω παρατηρήσει κατά καιρούς μοναδικές συλλήψεις που απεικονίζονται σε λίστες, ακόμα και εξαιρετικών εστιατορίων ή ανερχόμενων Pubs. Καταλαβαίνω, λάθη γίνονται και ξεφεύγουν από όλες τις πλευρές. Το σύνηθες είναι να φταίει ο γραφίστας (το γράφω και μπορεί να μην βγει ποτέ περιοδικό, αν το διαβάσει ο δικός μας). Αν όμως το λάθος οφείλεται στην επιχείρηση, υπάρχει η επιλογή της συμβουλευτικής και των σεμιναρίων. Θα σας δώσω όμως μερικές συμβουλές για να αποφεύγονται τα λάθη όσο αφορά τους ζύθους από σιτάρι.

Δεν θα εξετάσω την περίπτωση να θέλετε φωτογραφίες από φιάλες ή λογότυπα. Το θεωρώ ξεπερασμένο και ανούσιο. Ωστόσο πολλοί το θεωρούν απαραίτητο για να βοηθήσουν τους πελάτες αλλά και το προσωπικό, γιατί δεν είναι απαραίτητο να συνεννοηθούν με την πρώτη για κάποιο brand ή ο πελάτης να το θυμάται, οπότε αρχίζουν οι περιγραφές. Έστω ότι υπάρχουν. Πρέπει να είναι ευδιάκριτα και σε καλή ποιότητα. Αποφύγετε φωτογραφίες με διάφορα πράγματα γύρω από τη φιάλη. Προσέξτε το brand να γράφεται σωστά και στη λίστα. Έχω παρατηρήσει λάθη, ενώ η φωτογραφία είναι δίπλα –λείπουν γράμματα, γίνεται αναγραμματισμός κοκ– δεν αναφέρομαι στο λάθος συνδυασμό φωτογραφίας και προϊόντος, περιγραφής αυτού. Άλλο ένα τραγικό γεγονός.

Διακρίνετε τους ζύθους σας όπως εσείς θεωρείται σωστό. Αναγράφετε όμως όλες τις λεπτομέρειες που θα χρειαστεί ο καταναλωτής. Τίτλο/ Όνομα brand, αλκοολικό βαθμό, χρώμα μπύρας, χώρα ή περιοχή παραγωγής, στυλ ή και τύπο μπύρας, συσκευασία (φιάλη ή κουτάκι), περιεκτικότητα της συσκευασίας και φυσικά την τιμή. Ο,τι ακριβώς θα κάνατε σε μια λίστα οίνου. Οι μπύρες έχουν πολλές πληροφορίες στις ετικέτες τους. Αν θέλετε μπορείτε αν αναφέρετε ακόμα περισσότερες πληροφορίες όπως IBU’s, Plato και παρτίδα. Σε κάποιες είναι χαρακτηριστικό, οπότε αξίζει αναφοράς σε άλλες όμως όχι και ίσως να είναι αδιάφορο για τον καταναλωτή.

Ξεχωρίστε τις μπύρες αυτού του στυλ. Μην τις μπερδεύετε με φρουτόμπυρες που έχουν βάση το σιτάρι. Οι Lambic έχουν σιτάρι, αλλά δεν τις εντάσσουμε στις Weiss. Ξεκινήστε με τις ξανθές, ακολούθως με τις σκούρες. Μπορείτε να τις έχετε μαζί, Weiss, Wit και Blanche. Θα χρειαστεί όμως να αναφέρετε αυτή τη διάκριση και όχι να γράφετε Weiss από τη Γαλλία, το οποίο είναι άστοχο. Οι μπύρες από Ηνωμένο Βασίλειο και Η.Π.Α. είναι Wheat. Όχι Αμερικανική Wit. Σε αυτή την περίπτωση αναφέρουμε Belgian Wit Style, ότι βασίζεται σε βελγικό στυλ αλλά έχει το twist από την χώρα ή περιοχή της. Η Chios με τη μαστίχα δεν είναι Weiss, είναι Wit ή Wheat, όχι όμως Belgian Wit. Μπορεί να είναι κοντά, αλλά δεν είναι. Και το Fiat Pundo αυτοκίνητο είναι, όχι όμως αγωνιστικό, άρα δεν το βάζουμε στη λίστα με τις Porsche και Lamborghini.

Μην έχετε εμμονές με συγκεκριμένα brands. Ανοιχτέ τους ορίζοντές σας. Όπως θα δοκιμάζατε να πουλήσετε ένα νέο whisky ή ένα νέο ερυθρό οίνο, δοκιμάστε ένα νέο ζύθο. Βοηθήστε τους πελάτες σας να δοκιμάσουν νέα προϊόντα. Προτείνετε στο τραπέζι ή το bar συνδυασμούς με φαγητό ή κάποιο chaser. Μην τα γράφετε όλα στον κατάλογο, με λεπτομερή περιγραφή, που φτάνει το μέγεθος παραγράφου, μια απλή πρόταση μπορεί να είναι ήδη πάρα πολύ. Αφήστε στην άκρη τις ιστορικές αναφορές και τις σύγχρονες ειδήσεις. Δεν πουλάτε ειδήσεις και εφημερίδες, το προϊόν πουλάτε. Τι καλύτερο από τη προφορική ενημέρωση. Μειώστε έτσι το κόστος στο χαρτί.

Εξηγείστε ότι δεν είναι όλες οι μπύρες μοναστηριακές. Προσοχή στην αναγραφή. Ο καλόγερος, το μοναστήρι, το αββαείο ή η σχέση στο παρελθόν δεν κάνουν τις μπύρες σήμερα μοναστηριακές. Άρα σε λίστα δεν αναφέρουμε ποτέ «Μοναστηριακή Weiss» ειδικά για mainstream μπύρες. Απαγορεύεται η αναγραφή μοναστηριακή σε οποιαδήποτε ελληνική μπύρα, δεν έχουμε. Βασισμένες ναι, αυτούσιες ή να παράγονται στο Άγιο Όρος όχι!

Πολλά από τα παραπάνω είναι και βασικοί κανόνες για μια ολόκληρη λίστα ζύθου. Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Η υπερβολική πληροφορία δεν ωφελεί. Η ελάχιστη εμπλουτίζεται με το προφορικό. Το τυπογραφικό λάθος οδηγεί σε προφορική απολογία και επανεκτύπωση. Το προφορικό σε μια νέα διατύπωση ή απολογία για την ερμηνεία, όταν φυσικά δεν γίνεται λάθος λόγω άγνοιας. Οι πληροφορίες πρέπει να εξυπηρετούν τον πελάτη και τον εργαζόμενο. Να είναι χρήσιμες και να βοηθούν στη σύγκριση των προϊόντων. Με τα παραπάνω θα έχετε καλύτερη εικόνα και σταδιακά περισσότερες στοχευμένες πωλήσεις.

 

SEPTEM W-DAY

Είναι μια αρκετά διαφορετική μπύρα. Η Μικροζυθοποιία Septem είναι γνωστή για τις πικρές μπύρες. Η επιλογή της “πέμπτης ημέρας” είναι ένας συνδυασμός της πικρής παράδοσης που συνοδεύει την μικροζυθοποιία με γλυκές νότες από το σιτάρι. Εδώ προκύπτει το ζήτημα αν ανήκεις τις IPA ή τις Weiss. Αρχικά δεν είναι Weiss ούτε Hefeweizen. Είναι Wheat! Άρα επεξήγηση “Weiss IPA” είναι λάθος. Καλύτερα “Wheat IPA”.

VOREIA WIT

Η Μικροζυθοποιία Σερρών & Βορείου Ελλάδος, ήταν από τις πρώτες που ζύμωσαν Wit. Μπορεί να έχει σιτάρι αλλά δεν είναι Weiss. Αρχικά δεν βασίζεται σε γερμανική συνταγή. Ακολούθως έχει μπαχαρικά και μυρωδικά όπως μια βελγική Wit. Δεν μπορεί να ενταχτεί στις Weiss, μπορεί όμως στις Wheat ή όπως είναι επόμενο, στις Wit. Αποφεύγουμε το Belgian, εκτός αν στο τέλος έχουμε Style, δηλαδή “Belgian Wit Style”.

PAULANER HEFE WEISS

Ιστορικός και δημοφιλής ζύθος. Οι περισσότεροι μπορεί να έχουν ξεκινήσει το ταξίδι στις Weiss με μια Paulaner Hefe. Προσοχή, δεν είναι η ίδια με τις άλλες της σειράς του ζυθοποιείου, το οποίο είναι ένα από τα έξι που συμμετέχουν στο Oktoberfest στο Μόναχο. Εισάγεται από την ΒΣ Καρούλιας και την βρίκσετε σε μπυραρίες και επιλεγμένα bars. Μια αυθεντική γερμανική Weiss η οποία οφείλει να αντιμετωπιστεί τόσο στην λίστα όσο και στο σερβίρισμα αναλόγως.

ALFA WEISS

Μια Weiss παράγεται στην Ελλάδα από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία και στηρίζεται σε γερμανική συνταγή. Συναντάται σε πολλές επιχειρήσεις εστίασης και αποτελεί την εύκολη επιλογή αφού είναι σχεδόν παντού διαθέσιμη. Mainstream ζύθος, ο οποίος είναι η Weiss όπως την γνωρίζουν οι περισσότεροι στην Ελλάδα. Ανήκει στις Weiss ή Wheat. Φυσικά και δεν μπορεί να ονομαστεί Greek Weizenbier, μπορεί όμως να ονομαστεί Wheat Beer brewed in Greece.

Πρώτη δημοσίευση: Beer & Bar Magazine, Τεύχος 8 (αγοράστε το τεύχος)

Σχετικά Άρθρα

Πείτε μας τι σκέφτεστε

* By using this form you agree with the storage and handling of your data by this website.